Tymczasowo aresztowany wójt nie powinien pełnić swoich obowiązków zza więziennych krat

Na poparcie zasługują zaproponowane przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji rozwiązania, które umożliwią przejęcie obowiązków przedstawiciela władzy wykonawczej w gminie w przypadku zastosowania przez sąd środka zapobiegawczego w postaci zakazu wykonywania czynności służbowych. Słuszne jest również rozwiązanie umożliwiające zastępstwo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w przypadku orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy lub samodzielnej egzystencji.

Projekt nowelizacji ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zakłada, iż orzeczenie sądu w sprawie zakazu wykonywania czynności służbowych będzie podstawą do przekazania władzy zastępcom wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. W dotychczasowym brzmieniu przepisów, w szczególności art. 28g ustawy o samorządzie gminnym, zadania i kompetencje wójta, burmistrza lub prezydenta miasta mogły zostać przekazane jego zastępcom, w razie przemijającej przeszkody, tymczasowego aresztowania, odbywania kary pozbawienia wolności, odbywania kary aresztu oraz w związku z niezdolnością do pracy trwającą powyżej 30 dni. Projekt zakłada, iż przejęcie obowiązków przedstawiciela władzy wykonawczej w gminie będzie również możliwe w przypadku zastosowania przez sąd środka zapobiegawczego w postaci zakazu wykonywania czynności służbowych.

Jest to rozwiązanie jak najbardziej słuszne i pożądane. W oparciu o dotychczasowe rozwiązania prawne nie istniała możliwość przekazania spraw i kompetencji zastępcom wójta burmistrza, prezydenta miasta w sytuacji spraw mniejszej wagi, w której nie istniały przesłanki zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania oraz nie zaistniały inne okoliczności zawarte w art. 28g ustawy o samorządzie gminnym. Uregulowanie to odpowiada art. 276 kodeksu postępowania karnego, zgodnie z którym tytułem środka zapobiegawczego można zawiesić oskarżonego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo nakazać powstrzymanie się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów. Dotychczas zarówno doktryna prawnicza, jak i sądy orzekające borykały się z problemem, czy uregulowanie zawarte w art. 28g ustawy o samorządzie gminnym wyłącza stosowanie kodeksu postępowania karnego w zakresie środków zapobiegawczych. Omawiana nowelizacja rozwiązuje problem stosowania tego środka zapobiegawczego.

Wydanie takiego środka zapobiegawczego będzie zasadne również wtedy, gdy okoliczności sprawy uprawdopodobniają, że wójt burmistrz, prezydent miasta w związku z toczącym się postępowaniem może również otrzymać środek karny w postaci zakazu zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu, lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej.

Na poparcie zasługuje również propozycja umożliwiająca zastępstwo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w przypadku orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy lub samodzielnej egzystencji. Doprowadzi to do uregulowania ustawy zgodnie z obowiązującym prawem oraz rozwieje wątpliwości w zakresie stosowania ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Obowiązki wójta, burmistrza lub prezydenta miasta przejmują jego zastępcy, a w przypadku ich braku osoba wskazana przez prezesa Rady Ministrów. O ile osoba wskazana przez prezesa Rady Ministrów nie budzi wątpliwości, o tyle regulacje dotyczące przekazania kompetencji i obowiązków zastępcom wójta, burmistrza lub prezydenta miasta powinny zostać zmienione. Po pierwsze wskazać należy, że zastępców tych zgodnie z art. 26a ustawy o samorządzie gminnym powołuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, tak więc pomimo faktycznego przekazania im praw i obowiązków przysługujących wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, nie rzadko zdarza się, że zastępcy ci konsultują z osobą, co do której został wydany środek zapobiegawczy, podejmowane czynności. Dodatkowo do opinii publicznej co jakiś czas docierają informacje o tzw. rządzeniu zza krat. Taka sytuacja powoduje, iż w oczach obywateli jednostka samorządu terytorialnego jest postrzegana w bardzo złym świetle. Niejednokrotnie bowiem, w przypadku zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, do zakładu karnego udają się pracownicy urzędu podlegającego wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, który został tymczasowo aresztowany w celu skonsultowania z nim podejmowanych decyzji, co poważnie osłabia autorytet władzy wykonawczej.

ŁS

http://edgp.gazetaprawna.pl/index.php?act=mprasa&sub=article&id=252190